Fibromyalgie, een stille dief,
Steelt vrede en veroorzaakt verdriet,
Het grijpt je stevig vast, verteert je ziel,
En neemt het leven dat je kent weg.
Onzichtbaar voor het blote oog,
Toch laat het de sterkste mens zuchten,
Chronische pijn en vermoeidheid zijn de norm,
Terwijl het leven een constante storm wordt.
De pijn die dag en nacht aanhoudt,
Zorgt ervoor dat zelfs de eenvoudigste taken een vlucht nemen,
Hersenmist vertroebelt de geest,
Laat ons in een waas achter.
Maar ondanks deze pijn staan we elke dag op,
Met een glimlach, vastbesloten om onze weg te vinden,
Want we zijn krijgers, sterk en oprecht,
Vechtend tegen fibromyalgie, met mij en jou.
Dus proost op ons, de fibromyalgie-bestrijders,
Klamp je vast aan je hoop en dromen,
Want hoewel het ons soms kan neerslachtig maken,
stralen onze geest en veerkracht altijd.
Bron:
